Գլխավոր » 2011 » Ապրիլ » 3 » ԶՈՒՏ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԽՈՍՏՈՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
17:36 ԶՈՒՏ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԽՈՍՏՈՎԱՆՈՒԹՅՈՒՆ |
 2010 թ. ընթացքում վերջապես կառուցվեց Տարոն 4 թաղամասի գերեզմանատան արևմտյան
հատվածի պարիսպը՝ 8մլն 240 հազար դրամ ընդհանուր արժողությամբ։ Խնդիրն այն էր, որ
մարդիկ արդեն մահացածներին հողարկավորում էին գրեթե մայթին կպած, իսկ տարիներ առաջ
տեղադրված ցանցե պարիսպը ոչ մեկը հաշվի չէր առնում։
Օրեցօր ավելացող
գերեզմանները վերջնականապես նյարդայնացրել էին ինչպես Տարոն 4 թաղամասի
բնակիչներին, այնպես էլ՝ քաղաքապետարանին։ Տարոն 4 թաղամասի գերեզմանատունը մասնակի
փակ է, նոր հողարկավորություններ անելն այնտեղ արգելված է։ "Մահացածներին արդեն
հուղարկավորում էին մայթերի վրա, քիչ մնար փողոցում կթաղեին”, մեզ հետ զրույցում
դժգոհեցին թաղամասի բնակիչները։
Պարսպի կառուցումը թույլ տվեց նախ կանխել
"Ճանապարհի մեջտեղում” սպասվելիք հուղարկավորությունները։ Կառուցվեց երկար հենապատ,
որին զուգահեռ նաև մայթ՝ անցորդների տեղաշարժը նորմալեցնելու համար, լուծվեց նաև
լուսավորության խնդիրը։ Այսօր վերջնականապես խնդիրը լուծված է, վանաձորցիները կարող
են գիշերը հանգիստ բարձրանալ այդ ճանապարհով, պարիսպը իրական փրկություն էր նրանց
համար:
Սակայն այսօր, գերեզմանատան հենապատը դարձել է սեր բացատրելու
հարմար ցուցանակ։ Ամիսներ առաջ հայտնվեցին անանուն գրառումներ, որտեղ սիրո
խոստովանություն էր գրված, սրտիկներ էին նկարել։ Օրեր անց դրան ավելացան նորերը, ու
այդպես հենապատը դարձավ "գովազդային վահանակ”։ Տարոնցիները սրա հետ կապված ասում
են. "Չեն էլ ամաչում, էլ սեր բացատրելու տեղ չունեն, գերեզմանի վրա են գրում”:
Ինչպես մեզ հետ զրույցում մի աղջիկ դժգոհեց՝ "Գնա մեռի, արի սիրեմ” տարբերակն է։
ԷԴՎԱՐԴ ԱՐԶՈՒՄԱՆՅԱՆ
Վանաձոր
Հոդվածը՝ www.lragir.am-Ի
|
Բաժին: ԼՈՒՐԵՐ ՎԱՆԱՁՈՐԻՑ |
Դիտում: 993 |
Ավելացրեց: andy
| Ռեյթինգ: 0.0/0
|
Քննարկել կարող են միայն գրանցված օգտվողները, գրանցվեք կամ մուտք եղեք Ձեր անունով [ Գրանցում | Մուտք ] |
